یا حنان
از سر ذوق بلند شدن و ترکیدن
از سر شوق رفتن و خیط شدن
از سر خنده گریختن و زمین خوردن
از سر مستی رقیصدن و پرپر شدن
از سر خماری دودین و کله ملق شدن
از سر غرور سخن گفتن و خام شدن
از سر ترس گفتن و شرمنده شدن
از سر خشم زدن و پشیمان شدن
از سر غضب زدن و خورده شدن
از سر هیجان چشیدن و بیمار شدن
از سر قهر رفتن و ناپید شدن
از سر رنجش قاپیدن و دزد شدن
از سر بی خردی خرد کردن و کم وزن شدن
از سر نااهلی کشتدن و تمام شدن
....
می شد زندگی کرد اگر ناهنجار نبودیم
می شد افراشته شد اگر غمگین نبودیم
می شد دوست داشت اگر در افکار باطل نبودیم
می شد رشد کرد اگر نادرست اندیشه نبودیم
می شد وزین شد اگر خودتحقیر نبودیم
می شد دید اگر در غضب خود نبودیم
.....
اینک هستیم
.... شاید امان داده شده ایم
برگردیم که بد کردیم
توبه از هرآنچه برای غیر تو کردیم
یا قدیم الاحسان
دایره کج انحایی بیضوی دارد چون نگاه را به داخل و بیرون می کشاند
انتظار نداشته باشید انحراف را ببینید
وقتی یک مکعب کج باشد دیدن زیر گوشه ها و محل زوایا در دید قرار دارند حال آنکه در دایره هیچ گوشه ای نیست و دید را بجای زاویه در افق تغییر خواهد داد
... در آنسوی مقدار و وزن جایی برای کشیدن و اندازه گیری باقی نمی گذارد
حدس و گمان تیرگی های ذهن را روشنتر می گرداند
اتفاقات گذشته چون دوایری در مخیله ها مواج می شوند زیر و رو کردن آنها ذهن را آگاهی می دهد ولی گوشه ای را آشکار نمی کند
تاریخ نویسان قلم بر دست گرفته اند که اذهان را روشن نمایند نه پنهانی را نمایان پس آنان که تاریخ می خوانند که از آن درس ها بگیرند
پس عاقلان فهم نمودند که تاریخ به نوعی در تکرار است خیر و شرها در پی هم هستند
اقوام و قبایل در پی هم می آیند و می روند
رشد می کنند و زوال می یابند
از گونه ای به گونه ای تغییر می بابند ولی قرار نیست آنرا ترک کنند
دشمنی ها و دوستی ها هستند چون پیدای یکدیگر هستند
تاریکی جایش را نور می گیرد و روشنایی را سیاهی خالی می کند
حق در برابر ناحق می ایستد و ظلم روبروی عدالت قد علم می کند
....
این تاریخ است هیچ گاه چیزهای متضاد تنها نیستند
کفر بدون خداباوری نبوده
و حق گویی روبروی ناحقان بوده
شما اگر درد نداشته باشید خود بی دردی دردتان می شود
اگر همه جا روشنایی باشد دیگر روشنایی بی معنی خواهد شد و تاریخ نمایان کرده که آنوقت ظلمت را طالب می شود!
انسان در تاریخ در یک مسیر رشد است چون رهروی که پیش می رود
ولی قرار نیست این رهرو وقتی یک سربالایی را تمام کرد دیگر همه سرازیری باشد یا همه جا بدون پستی و بلندی
تکرار اینها تکرار گذشته نیست اما تکرار تاریخ می باشد
فتنه ها و فتنه گریزی ها موجود
جنگها و صلح ها برقرار
هرچند اسلحه ها کشنده تر شده اند
ابزار دفاع هم قوی ترند
و هیچکدام باعث نشده که دشمنی از بین برود
تاریخ می گوید که اینها تکرار می شوند
....و تکرار این ها تو را رشد می دهند و باعث پیشرفت شما خواهند شد
.... از دشمن نترسید
و از دوستان بیش از لیاقتشان انتظار نداشته باشد
یا حق الیقین
یکی از نکات تاریک تاریخ قوم یهود است
این قوم یهود حتی در زمان حضرت موسی هم برای او چه در رفتنش به کوه طور و چه در سرگردانی در بیابان و... توطئه ها دارند
قومی که همیشه بهانه جوی بوده و در قرآن هم بعنوان دشمن ترین برای مسلمانان یاد شده.
از آنچه در جنگ خیبر گذشته می توان این قوم را شناخت.
اینها کسانی بودند که با دانستن محل حکومت پیامبر اسلام (ص) سالها قبل از تولد پیامبر به یثرب آمده بودن که وقتی پیامبر آخرالزمان می آید آنها به او بپوندند اما وقتی او آمد اینها همه نوع توطئه ای بر علیه او انجام دادند و حتی بر علیه او جنگها برپا کردند.
اینها قومی بهانه جوی و مشرک و فرصت طلب هستند که هیچگاه بر قول خود عمل نمی کنند مگر در آن نفعی پیدا کنند
اما روزی آنها از کنعان و اورشلیم برای پیوستن به یاران پیامبر آخر زمان در مدینه قلعه ها و باروها ساختند ولی وقت پیوستن با او جنگیدن .....
و زمانی دوباره به اورشلیم برگشتند برای یافتن موعود؟
آنها می دانند موعود در اینجا حکومت تشکیل خواهد داد پس با توطئه و نفوذ در ارکان قدرتها آنها را به جنگ جهانی وادار کردند و هلوکاست دروغین ساختند و در پناه آن سازمان ملل بپا کردند و روی آن را شورای امنیت برپا ساخته تا بتوانند برای خود ملت سازی و سرزمین سازی کنند و بتوانند حکومت تشکل دهند و با اینکار منتظر موعود هستند که آنرا به او بسپارند!!!؟
یعنی در لایه های افکار موعود آنها همان مهدی ماست
ما هم پی حکومتی هستیم که آنرا به حکومت مهدی موعود تحویل دهیم
آنها هم همین هدف را دنیال می کنند اما وقتی موعود بیآید اینها عین کاری که با موسی و عیسی علیه السلام و پیامبر اسلام (ص) نمودند می کنند
تاریخ این قوم را تاریک می داند آنها هیچگاه اهداف واقعی را به مقصد نرساندند چون فرصت طلب هستند و ترسو و منافق...
آنها دین ندارند آنها مشرکینی هستند متظاهر به دین آنها صاحب گوساله سامری هستند
آنها قومی هستند که مائده آسمانی را طرد کرده و پی پیاز و عدس پیامبر خود را آزردند و مجبور کردند به شهر بیآید
آنها قومی هستند که دنیا پرست که برای رسیدن به اهداف خود کودکان را می کشند یعنی اینها فرعونهای اکنون هستند کلمه توجیهی که هدف ابزار را توجیه می کند در ذات این قوم است
کلمه بسیار ناپسند و حتی رواج یافته در بین مسلمین این مشکل توست از این قوم است
اینها بازی گردانهای سران استکبار هستند
...........
دوای درد اینها را فقط اسلام داده
امروز تفکر مقاومت مسلمانان این قوم را به ذلت کشانده
اینها یکروزی از ولایت برای دینداری رفتند و کشتند وخیانتها کردند .... و روزی برای ساختن ولایت بازگشتند و کشتند و خیانتها کردند
کفر و شرک در آنها هنوز جوشان است
....
روز قدس روز صدای تمام مظلومان جهان است بر علیه تمام مستکبرین جهان
همه اقوام مستضعف بر علیه تمام اقوام ظالم
یا خالق رحیم
شاید از قدیم یک مثال بسیار دقیق وجود داشت که خیلی جاهها بکار گرفته می شد اینکه اگر کسی خواب باشد می شود او را بیدار کرد
اما اگر کسی خود را به خواب زنده باشد نمی شود بیدار کرد.
اما امروز انسان هایی پیدا شده اند که برای عاقلی خود یک دلیل هم ندارند و بدتر آنکه هزار دلیل برایشان کافی نیست که قبول کنند احمق هستند
اینان کسانی هستند که خود را به حماقت زده اند چرا کسی که احمق باشد با یک دلیل قانع می شود اما این عده خود به آنرا زن قابل هدایت نیستند.
.... در دولت حسن فریدون تمام تریبونها را پر کرده بودند از برجام و صبح روشن و فتح الفتوح و آفتاب تابان و گل و بلبل و سیب و گلابی برجام و روزنامه ها و دستکهای آنها موجود و با اینکه کشور هر روز بدتر از دیروز می شد آنها از تعریف و تحریف دست برنداشتند تورم 50 درصد را ندیدند رشد اقتصادی زیر صفر را مشاهده نکردند بیرون نیامدن رئیس جمهور را و با ماشین در کارخانه بازیدش و تاراج منابع ارزی و طلا بانک مرکزی و پروگری صبح جمعه و... هزاران دیگر
امام امروز زبانشان چون سگ هار دراز شده و کوچکترین اشتباه لپی رئیسی را چنان نشر می دهند که انگار کشور در بحران قرن فرو رفته...
رشد اقتصادی باز شدن و بکار افتادن کارخانه های تعطیل شده ارج و نی شکر و عضویت در شانگهای و سواپ گازی منطقه رشد فروش نفت تبادلات و تجارت گسترده با همسایگان و سفرهای بدون تشریفات و راه گشای او و با کارگران نشستن و .... همه برایشان قابل دیدن نیست
وای از اینهمه حماقت
واقعا خدا رحمت کند جلال آل احمد را که این گروه را او شناخت و کتاب در خدمت و خیانت روشنفکران را نوشت
انگار این عده هنوز هم همان منور فکران آنروز هستند با هزار درجه حماقت بالاتر
یا حق مطلق
شاید بارزترین نشانه اخلاص ، عمل کردن و حرف نزدن باشد.
همان که سردار دلها داشت حرف زدن از عمل خیر و درست ، انسان را در دلها جای نمی دهد آنچه انسان را در دلها جای می دهد رضایت حق از عمل است کسی که فقط بخواهد برای او فرمانبری کند خدا هم جواب آنرا به موقع و در عالی ترین رده به او عطاء می کند. اگر لازم باشد حتی خون او را برکت و خیر قرار میدهد.
این روزها که ارتش تروریست آمریکا یک فرمانده مخلص ما را شهید کرده در تمام مدت این نشانه ها هویدا شده.
کسی که در جنگ و صلح هیچگاه برای خود قدمی برنداشت مگر با بصیرت مثال زدنی راهی را رفت که حق نمایان نموده بود اینجاست که وقتی تو نیت خود را خالص کنی او خود عملت را خالص می کند و هدایت.
چقدر او با دیگرانی که آیه یاس در کلامشان موج میزند تفاوت دارد!؟
شجاعت او در چه حدی است که آمریکا را هیچ می انگارد او را مقایسه کنید با کسانی که شجاعت اخراج یک عنصر نامطلوب را از کشور ندارند آخه او همه هیمنه اینها را شکسته شما هنوز از خاکستر آنها می ترسید برای کدام هدف و کدام چرب لیستی دنیا!؟؟
نمایندگان مجلس هم که هم خط خودتان هستند اخراج سفیر انگلیس را خواستارند آنوقت شما شجاعت اقدام ندارید که چه بشود ؟!
شما که اجازه باز کردن یک حساب بانکی هم ندارید از چی می ترسید؟
آیا شهید قاسم سلیمانی چنین بود؟
اما اکنون یک دانش آموخته این سردار در میدان است ببینید چگونه با شجاعت مثال زدنی مسئولیت پذیری می کند و مردم را نامحرم نمی داند؟
آنطور
مثل شما که رفتید محرمانه با شرکتهای اروپایی قرارداد بستید و سهمی بالاکشیدید
مثل شما با مثل انها چقدر فرق است ببینید کجای کارید؟
سردار حاجی زاده حتی اشتباه هواپیمایی کشوری را برای خود دستآویز قرار نمی دهد که از مسئولیت خود شانه خالی کند و خطای زیر دست خود را با تمام قدرت می پذیرد این عزت آور است نه راه رفتن با شیطان و لبخند زدن با او و عکس گرفتن با موگرینی عزت آور که نیست هیچ شرم آور است
بسم رب الشهدا
چگونه می شود یک جهانی را تکان داد
چگونه می شود جهانی را به طرف خود متوجه کرد
جزء اخلاص در عمل ممکن نیست
سردار دلها یک عمر در این معنی بود
و در این معنی در هر عملی پا گذاشت
و در همین معنی جزء حق ندید
و راهی را انتخاب کرد و عمل نمود که بسیار سخت است و نتیجه آن بسیار شیرین
شهادت در راه حق پاداش چنین کسی است
وای بر ما ماندگان و مشغولین به دنیا
آیا جنازه ای را بیاد دارید که عتبات و مشهد و شلمچه و تهران و کرمان (منظورم چندین کشور و شهر) آنرا تشییع کنند و حتی رئیس یک کشور درخواست داشته باشد که به آنجا هم برود و تشییع شود ولی امکانات و زمان اجازه ندهد
این یک معنی در معنی است و آن اخلاص در عمل است که دلها را فرامیگیرد