بسم رب الشهدا
چگونه می شود یک جهانی را تکان داد
چگونه می شود جهانی را به طرف خود متوجه کرد
جزء اخلاص در عمل ممکن نیست
سردار دلها یک عمر در این معنی بود
و در این معنی در هر عملی پا گذاشت
و در همین معنی جزء حق ندید
و راهی را انتخاب کرد و عمل نمود که بسیار سخت است و نتیجه آن بسیار شیرین
شهادت در راه حق پاداش چنین کسی است
وای بر ما ماندگان و مشغولین به دنیا
آیا جنازه ای را بیاد دارید که عتبات و مشهد و شلمچه و تهران و کرمان (منظورم چندین کشور و شهر) آنرا تشییع کنند و حتی رئیس یک کشور درخواست داشته باشد که به آنجا هم برود و تشییع شود ولی امکانات و زمان اجازه ندهد
این یک معنی در معنی است و آن اخلاص در عمل است که دلها را فرامیگیرد
یا حق الیقین عزیز
...... واقعا وقتی جمعه رئیس دولت از رادیو شنیده که بنزین گران شده تعجب کرده و کمی بعد شاخ درآورده.
.
.
.
.............. چقدر زشت می نماید وقتی رئیس دولت با خنده می گوید مثل مردم خبر گرانی بنزین را شنیده و چقدر بد است که رئیس تو چشم ملت خیره شود و با پوزخند همراه با تمسخر دروغ بگوید
آیا خودش باور کرده که مردم حرفش را باور کردند
یا رحمان
از قدیم می گفتند سالی که نکوست از بهارش پیداست.
من این شروع سال را نمی دانم چگونه تعبیر کنم.
یعنی بارندگی را نشانه تر سالی بدانیم و امسال را سالی با برکت بدانیم یا اینکه ویرانگری سیل را نشانه نکبت و امسال را نیز سالی بی برکت ؟ در هر حال امیدوارم که تفسیر آن سال نیکو و پر از خیر باشد.
...اما باران همیشه نشانه خوبی و برکت بوده اما اینکه باران بجای اینکه مهار شود و نعمتی برای ما باشد چرا چنین بر سر ما می آورد شاید باید به خواب بودن مسئولین بی ارتباط نباشد ! مسئولینی که بجای ظاهر سازی به زیر بناها اصلاً بی توجه هستند و خودشان را به آن راه زده اند. تعطیلات عید در خارج یا کیش بسر می برند و با تلفن می خواهند بحران را مدیریت کنند!؟؟
مثلاً: شهرداریها بجای رنگ زدن به جدولهای سیمانی خراب و پوسیده و عمر تمام کرده باید جدولها را عوض کنند!
اگر تمام جدولها بازسازی و خوب بودند آنوقت به ظاهر آنها هم مرحمت کنند.
در طول سال همین مسئولین نه به آسفالت توجه دارند و نه به دست اندازها اما نزدیک عید یکباره می خواهند شهر را زیر و رو کنند و هرچه امکانات مکانیکی از لدر و بلدیزر و.. دارند را برای کندن نیمه آسفالتهای شهر قطار می کنند عید می شود و آنها هستند و جدولها و جوی های پر از خاک و خاکروبه و ... معلوم است که وقتی آب در راه خود جایی برای جاری شدن نداشته باشد از داخل خیابان و کوچه و خانه سر در میآورد!
وقتی به ظواهر توجه شود نتیجه ای هم جز این ندارد.
یادم است چندین سال قبل کنار همین قلعه که امروز به ارگ ارتقاء یافته! داشتند جدول می کردند همین کارهایی که دیگر روزهای قبل از عید انجام می شود درست وقتی کار تمام شد چند روز بعد بارندگی شدیدی شد و آب خیابانهای اطراف در خیابان نواب به طرف شریعتی رودخانه شده بود. روز بعد از بارندگی ظاهر سازی کامل مشهود بود جدولهایی که روی خاکروبه ها و آشغالها تمیز و میزان گذاشته بودند یک متر فرو رفته بودند در این آشغالها و بیشتر آنها ریخته بودند اینکار مسئولین ماست گزارش کارهای ظاهری بجای کار اساسی کردن و پرداختن به یک کار عمیق و بنیانی! ماست مالی بجای کار اصولی!
ای مسئول گرامی درست است که کار اساسی کمی هزینه بر است کمی در چشم جلوه ندارد اما عمر آن ، عمق آن ماندگاری آن آیندگان را دعا گوی شما می کند بجای به به، چه چه بی خود امروز برای یک آینده درست کاری بکنید ماندگار و اساسی.
بیشتر بناهای قدیمی با اینکه از خشت و گل هستند صدها سال مانده اند چون در سازندگی آنها غل و غش نبوده ولی امروزه چون کارها دغلبازی است بتن ها و فولادها در کوتاهترین زمان ویرانگر شده و حتی ها جانها می گیرند.
شهر آق قلا را که امروز نساخته اند ولی شهر کاری به مسیلها و رودخانه ها نداشت اما کمکم مسئولیت گریزی روسایش شهر را برد در حریم رودخانه و مسیلهای آب شدند خانه ها و ویلاها هیچ کس نگفت اینجا نباید خانه ساخت اینجا مسیر رود است اینجا حریم رودخانه است نباید خیابان کرد نباید ساختمان ساخت و ... ولی وقتی همه چیز را رها کنی و به ظاهر برسی و درآمدزایی برای شهر نتیجه آن میلیاردها تومان خسارت به مردم و بیت المال می شود که یک روزه همه را غافل گیر می کند.
مسئولین شهرها دیگر هم گرفتار همین ظاهر سازی هستند فقط روز امتحان که برسد معلوم می شود که چه کسی از محک روزگار سریلند بیرون میآید.
بارندگی شهر شیراز به ساعت نرسیده که طراحی غلط بوستانهای دروازه قرآن و خودرو های ناجور و .... و شوخی سلفی گرفتن از سیل و می شود جانباختن 20 نفر انسان بی خبر از همه چیز در 20 دقیقه!
فکرش را بکنید این لحظات را چرا این دروازه شهر نباید بتواند گذر آب را تامین کند و چرا مانع آب است!
وقتی کوه را بدون برنامه درست و اصولی خراب می کنی برای ایجاد فقط نفریح و زیبایی نتیجه آن خسارت جانی و مالی است که ظرف 20 دقیقه لب گزیدن را و آه کشیدن ایجاد میکند.
ساخت پل و راه و جاده و راه آهن باید بر اساس اصول طبیعی و عمرانی و برای جوابگو بودن طولانی مدت باشد نه فقط ظاهر و پول در آوردن.
خدای نکرده و هزاران بار دعا که چنین اتفاقی هرگز نیفتد ولی بر فرض که اگر سالی سکندری یک زلزله 6 ریشتر یا حتی 6 و نیم ریشتر در تهران اتفاق افتد می توانید فاجعه انسانی و مالی آنرا تصور کنید و اگر این اتفاق خدای ناکرده به 7 ریشتر برسد دیگر از یک فاجعه هم میگذرد من نمی دانم اسم آنرا چه بگذارم این نتیجه سیاست غلط کسانی است که افتخارشان جلوگیری از جابجایی پایتخت است و تراکم فروشی به هر قیمتی و.... همه نوع دلیلی در این کارشان یافت میشود جز یک حرف حساب.
یادش بخیر گل آقا که با دو کلمه حرف حساب ! همه حرفهای درست را به مسئولین زمان میزد ولی همه آنها را شوخی می گرفتند.
آیا میشود روزی مسئولین ما بجای بخور و ببر و بپاش به فکر مملکتداری صحیح هدایت شوند و بجای ظاهرسازی به باطن سازی برسند! و عمل کنند.
از پلشتی ها و زشتی ها به پالایشها و زیبایی ها و پاکی دست یابند.
امیدواریم!!!!
یا محب المحسنین
وقتی سخنان رئیس جمهور را که در مراسم دومین سالگرد رحلت هاشمی رفسنجانی بیان شده را مرور میکنی به یکسری اکتشافات شگفت می رسی که در مورد هاشمی و روحانی است.
اول اینکه رفسنجانی خودش هم نمی دانست که چنین کارهایی انجام داده اینکه هاشمی بیان می دارد فردای جهان گفتگوست ولی در همین حال پایه گذار ساخت آن هم هست یعنی کسی که به موشک اعتقادی ندارد خودش در ایران موسس آن است! آیا هاشمی خودش می دانست که چنین برچسب نچسبی در دوسالگی فوتش بهش بچسبانند!!!!؟؟؟
در سراسر این سخنرانی که در مدح او سرائیده شده وقتی بنگری هاشمی واقعی را پیدا نمی کنی!
گاهی اوقات آنقدر با هاشمی فاصله می گیری که او در آسمانهاست و دیگران در زیر زمین!
هاشمی با همه بدی و خوبی هایش از زمین تا آسمان با روحانی فاصله داشت هاشمی لااقل ساعت 9 به سرکار نمی رفت برای کشور وقت می گذاشت هاشمی امیرکبیر نبود اما برای کشور زحمت بسیاری کشید هاشمی برای کشور خواب نداشت اما کسی که امروز خودش را هاشمی زمان جا میزند و انتظار دارد که او را دریابند بجای هاشمی زمان هیچ از این نظر با او سنخیت ندارد
هاشمی درو نبود اما مداح او جز درویی در سخن و عمل برای مردم چیز دیگری ندارد از جمله در همین مراسم چنین نشان داد
وقتی خودت در دستگاه دولتی برای دزدان اطرافت دزدی فراهم کنی سپس بیایی از آنها گله کنی واقعا آیا بودجه 98 با یک نیم نگاه و درصد افزایش حقوق کارمندان و شرکتهای دولتی را بنگیری مشخص می شود که 157 درصد با 10 درصد خیلی فاصله دارد بلعنده این نجوم بگیران و نجوم بران در همینجا نهفته اند ولی روحانی خودش را زده به آنرhi و هرازگاهی فقط ادای ضدیت درمیآورد کاش لااقل ادای مبارزه در میآورد
وقتی برنامه ریز او این جداول بی درو پیکر در می دهد و مشاور ناآشنا او برای رد گم کردن آدرس غلط می دهد معلوم نیست این شرکتهای دولتی در این مملکت چه گلی بر سر ملت می زنند که چنین برایشان فرش قرمز پهن است و نه مجلس می تواند از آنها حساب بکشد نه هیچ نهاد دیگری!؟؟
پس روحانی چرا اینقدر زور می زند که چیزی که نیست حساب بیاید
آخر هاشمی در تنگنای بی کسی دستش را نا غافل برد پشت روحانی و او به این جایگاه تکیه زد حالا این موجود حقیر بجایی که لیاقت نداشته رسیده پس باید از او تشکر کند!
اما روحانی گاهی آسمان و ریسمان می بافد که نمی شود با هیچ سریشی به عقل سالم چسباند.
کاش روحانی خودش می دانست که چقدر با جایگاهی که در آن است فاصله دارد آنوقت شاید کمی شعور مردم را هم بحساب می آورد.
یا پروردگار عالمیان
وقتی هنوز فرق بین هزینه و سرمایه را بلد نیستیم مسلم کشور را که بدستمان می دهند چنین زشت مدیریت می کنیم که همه را نا امید می کنیم و خود به ورته چرت گویی می غلطیم و از واقعیتهای مملکت روز بروز بیشتر فاصله می گیریم.
وقتی برنامه ریز کشور کسی است که به یک مدیر خائین و ظالم بزرگ به مملکت و کسی که حقوق نجومی او را ارضا نکرده بلکه دست به دریافت وام بلاعوض میلیاردی می گیرد را امین و سرمایه نظام بنامد
میبینیم که در بودجه برای شرکتهای بی در و پیکر این نابجا حقوق بگیرها 150درصد اضافه می شود و حقوق معلمین و کارمندان 10درصد و بودجه بهداشت را کاهش می دهیم و وزیر موفق را فراری از دولت و سپس بودجه برای علم را هزینه می نامیم درحالی که نگاه به آموزش و علم و پزوهش باید سرمایه گذاری تلقی شود رئیس دولت وقتی بودجه اختصاصی برای دانش آموزان را هزینه نامید و به خود نیاورد که چه خیانتها که به آنها نشده و نمی شود باید پیامد این نوع نگاه هم این باشد که مملکت را کسانی در دست بگیرند منفعت طلب و فرصت خواه و نگاه را از ارزشها بسوی مادیات و مادیات و مادیات دگرگون کنند.
وقتی دانش و علم و پژوهش برای مملکت داران بشود هزینه آنوقت باید برای این دانش آموزان و سازندگان آینده هم ببینیم که هزینه بتراشند میلیارد میلیارد از قبیل دزدی ، زندان ، قتل ، اختلاس و.... جرم و جنایت و..... دادگاه و ...
اما کشورداران با فکر و متعهد و متخصص برای این قشر از جامعه سرمایه گذاری می کنند و در آینده کشور را به قلعه های پیشرفت و ارزشها سوق خواهند داد
باید به این دنیا زدگان سیاست باز که بار کشور شده اند به خودمان تاسف بخوریم
شاید دیده هایمان باز گردد و اشتباه نکنیم آنطور که قبل تر نموده ایم!!
یا قاضی الحاجات
چرا اینقدر حرف در مورد مبارزه با فساد و اقتصاد می شنویم ولی در عمل افزایش آنرا می بینیم
بنظر می آید که فساد دارد نهادینه می شود
دولت که محل نفوذ و بازار مفسیدن شده و اینجا را اگر بدست آورند باید فرصت را غنیمت شمارند و برای خود باری ببندند پس به اختلاس و ... روی می آورند و قوانین را بد اجرا می کنند یا اصلا اجرا نمی کنند چون قانون جلو مطامعه آنها را می گیرد پس بهتر که پشت سر اندازند بجای اجرا.
سوال اینجاست که قوای دیگر چرا در این راه اثر گذار نیستند
مجلس اگر کارآمد باشد با نظارت می تواند جلوی آنرا بگیرد
این هم بوسیله گروه اول ایتر می شود
وقتی نماینده با پول و تبلیغ فاسدین به صندلی مجلس رسید خود گرفتار است چون نمک گیر آن شده
می بینیم که وقتی مجلس هرجا دولت را یاری کرده و همراهی آنجا فساد بیشتر شده
پس مجلس نقش وکیل الدوله پیدا می کند تا بخواهد کاری بکند از طرف آنها تهدید می شود
بعضی از مجلسی ها که خود زاده فساد هستند دیگر چگونه می خواهند اقدامی بکنند
در حالی که عافیت طلبی به نفعشان هست و توجه ای به آخرت هم ندارند انتظار نظارت و انجام وظیفه سخت است
قوه قضائیه کجای کار است
این یکی هم بعلت پیچیدگی قوانین
راهای گریز آن و دردسر داشتن مباره با فاسد کار را پیچیده کرده.
بهتر می بیند که به متاع زودگذر دل ببندد تا کار سخت انجام وظیفه و ریشه کنی فساد را انجام دهد.
بدین جهت است که فقط ما حرف و سخن از فساد می بینیم ولی مبارزه عملی نه!
رئیس قوه قضائیه می گوید با اینها باید بعنوان مفسدفی الارض محاکمه و برخوردشود ولی در همین حد باقی می ماند!
رئیس بانک مرکزی لیست ارز بگیران را می دهد اما چرا ارز گرفته اند بر چه مبنا و ... ندارد این همه سوء استفاده از سکه و ارز در بابک مرکزی هست ولی قوه قضائیه توجه به شخصی که در مرکز کار با تصمیمات خود چنین بیت المال را به غارت داده نمی کند.
اگر رئیس بانک مرکزی معاون او در دادگاه به محاکمه کشیده می شدند که چه شد هیچ وقت وعده های حباب بودن شکسته نشد ولی نقشه های دشمن و آل سعود و آمریکا پیاده شد چرا؟ مطرح می شد؟
و کردن کلفت او زده می شد دیگر بقیه نوچ ها و دست اندرکاران بانکی حساب کار خودشان را می کردند.
اگر شهرام جزایری بعنوان مفسد فی الارض به دار اعدام رفته بود این همه هزینه به کشور تحمیل نمی شد و آزادانه بگردد و سخنرانی کند و باعث ایجاد پدیده و ... شود در آخر هم دوباره منوال همان است که بود.
اگر بابک زنجانی قاطعانه اعدام شده بود و عوامل ایجاد کننده او در دولت.
امروز خیلی از بابکهای دیگر ماست های خود را کیسه کرده بودند و کشور را به اینجا نرسانده بودند
اگر همین امروز آن کارگز38 هزار سکه و آن سوء استفاده کننده از او هر دو به فوریت اعدام می شدند بعنوان مفسد فی الارض دیگر شرکتهای صوری و مدیران گردن کلفت دزدشان حساب کار دستشان میآمد و هیچ نوچه ای طمع نمی کرد برای چند میلیون خود را بفروشد.
اگر آن مدیر خودروسازی که ظرف چند دقیقه تمام خودروها را به قیمت پایین به یکسری افراد خاص اسم نویسی می کند و سپس با قیمت بالا بفروش می رساند به تیغ اعدام بعنوان مفسد داده می شد بقیه مدیران خودرو حساب کار دستشان میآمد و بازار خودرو به عنوان یک کالای سودآور به این روز در نمیآمد که وزارتخانه و گمرک را آلوده کند.
اگر به فوریت آن اختصاص دهنده ارز 4200 به آن شرکت صوری یا حبوبات فروش برای ورود گوشی و آن گیرنده ارز برای ورود گوشی که روی هر گوشی 2 میلیون تومان کشیده تا کنون هر دو اعدام شده بودند کشور یک آرامش اقتصادی امنیتی پیدا می کرد که نگو نپرس!
چه کنیم که مفسد فی الارض فقط برای لقه لقه زبان است و بس!
کسانی که تصمیات خلق الساعه می گیرند و شرکت کره ای خلاف کننده را با یک نامه از جریمه معاف می کنند به پشت میز محاکه می رسانند و به دار مجازات از رشوه های هنگفتی که از آن شرکت کسب کرده اند بقیه وزیران حساب دستشان می امد که چه باید بکنند و چه نباید بکنند.
نه اینکه هر روز طرح بیآورند برای اجرا و مبارزه با فساد بعد وزیر بعدی آنرا بجای اصلاح حذف کند و طرحی نو در اندازد که منافع اش در آن است ،همان وزیر که طرح شبنم را مجاله می کند برای اینکه بتواند قاچاق را ادامه دهد دیگر هرکس هرکس نمی شد طر حهای مختلف.
این اختراع چرخ تا کی ادامه پیدا خواهد کرد؟
اگر آن وزیر دست اندر کار رشوه شرکت توتال پای میز محاکمه رفته بود دیگر دوباره همان رشوه گیری و همان بازی شرکت توتال سر کشور تکرار نمی شد که برود بدون هیچ هزینه ای و نه جریمه ای.
مطمئن باشید که نمی توان با این راه به انتها رسید.
اگر در قضیه حرامخواری حقوق های نجومی آن رئیس سازمان بخش نامه صادر کنی که این حقوق ها را ایجاد کرده بود به محکمه سپرده شده بود دیگر این بخور بخور در مدیران با ولعه ادامه نمی یافت و و آن حرام خوار باز به زالوی اقتصاد تبدیل نشده بود.
این همه هزینه محاکمه و بیا برو در انتها نتیجه از هیچ هم کمتر. چرا که اینجا شده گلستان مفسد و مختلس و...
چرا با این شدت از فساد صحبت می شود ولی در عمل کارها ابتر و لنگ است.
جواب در این است که قوای سه گانه وظایف خود را انجام نمی دهند و شاید هم فراموش کرده اند که قوه هستند.
مجلس بجای پیگیری قوانین بر زمین مانده هر روز در حال درست کردن قانون است خیال می کند که قوانین وجود ندارد چقدر باید قانون برای مبارزه با فساد ساخت ایراد در اجرا نشدن است که شما هم پیگیر قانون اجرا شود نیستید دوباره قانون می گذاری که چه اگر ایراد دارد ایرادش را رفع کن چرا مجاله اش می کنی؟!!! تا کی می خواهی چرخ را اختراع کنی؟!
بیا ببین چرا در اجرا مدیران قوانین را پشت گوش می اندازند چون نظارت تعطیل است تعطیل تعطیل!
کارها لنگ می زند چون نظارت گمشده این کشور شده وگر نه قانون هزار ماشاءاله فراوان است.
نیاز به قانون جدید نیست!
پیگیر اجرای آن باش و پشت گوش انداز آن را عزل و استیضاح کن و به محاکمه بسپار مشکل حل می شود.